Burgemeester zit urenlang vast in trein en dan ontstaat er ineens iets bijzonders

In dit artikel:

De trein van 17.25 uur van Den Haag naar Gouda, die tot in eerste klas vol zat, kwam vlak na vertrek bij Voorburg stil te staan door een storing. Onder de passagiers zat Goudse burgemeester Pieter Verhoeve; wat een korte rit van achttien minuten had moeten zijn, werd een krappe, vier uur durende samenkomst in een stilstaande coupé.

Omdat er geen zitplaatsen meer waren moest Verhoeve staan. Na herhaalde omroepen over vertragingen ontstond bij sommige reizigers aanvankelijk ergernis — plannen voor de avond vielen in het water en mensen waren moe — maar geleidelijk ontstond er saamhorigheid. Passagiers deelden verhalen, hielpen elkaar praktisch (iemand met een suikerdip kreeg chocolade) en vermaakten elkaar: twee Amerikanen improviseerden een soort stand-up.

Verhoeve, van huis uit geschiedenisdocent, las voor uit een gedicht van Henriëtte Roland Holst-van der Schalk: het hoopvolle werk benadrukt dat zachte krachten en liefde uiteindelijk zullen overwinnen. Hij koos het gedicht omdat het bemoedigend is in “spannende tijden” en omdat het de positieve sfeer benadrukte die zich in de stilstand ontwikkelde. De burgemeester vergelijkt de spontane hulpvaardigheid met het begin van de coronaperiode, toen mensen ook snel tot steun bereid waren.

Henriëtte Roland Holst (1869–1952) was een invloedrijke Nederlandse dichteres en activist; haar gedicht “De zachte krachten zullen zeker winnen” is een van haar bekendste, vaak aangehaald vanwege de optimistische boodschap.

Uiteindelijk werden de reizigers via een smal loopplankje naar een evacuatie­trein gebracht en arriveerden ze rond 21.30 uur op station Gouda — moe maar opgewekt. Verhoeve merkte op dat de onverwachte vertraging hem nieuwe gesprekken en zelfs enkele LinkedIn-contacten opleverde: een storing zorgde zo voor onverwachte verbondenheid.