Haagse schrijver debuteert met roman over de zelfdoding van zijn moeder: 'Praat erover'

In dit artikel:

De 28-jarige Hagenees Cees van den Boom debuteert met de roman Witte Paarden & Blauwzuur, een onthullend en emotioneel verhaal dat zelfdoding en depressie onderzoekt. De boekpresentatie vond plaats op de Daltonschool in Den Haag — de school waar Van den Boom zelf zat en waar zijn vader nog steeds biologieles geeft — omdat grote delen van de roman daar spelen. Uitgeverij De Arbeiderspers noemt het werk een van de opvallende verschijningen van het najaar.

Het vertrekpunt van het boek is persoonlijk: Van den Boom was 14 toen zijn moeder zelfmoord pleegde. Die ervaring wilde hij vertellen omdat hij er lange tijd niet over sprak; schrijven bood hem een manier om het te verwoorden en met anderen te delen. Hoewel het verhaal sterk autobiografische elementen bevat, benadrukt hij dat het fictie is: personages zijn geen directe kopieën van zijn familie maar verwerkte figuren waarmee hij kon werken. Tijdens de presentatie raakte hij zichtbaar aangedaan; hij begon met lezen vanaf het boek maar schakelde over op het uit het hoofd voordragen toen emoties de overhand kregen. Familieleden waren geroerd.

Van den Boom legt in zijn roman en in de toelichting uit wat bipolaire en unipolaire stoornissen, psychoses en manieën inhouden, en behandelt ook medicatie en therapieën. Hij zegt dat somberheid in zijn familie voorkomt en dat hij daar mee kan leven; de aanleg voor depressie is erfelijk, het zelfmoordgedrag niet per se. Door er open over te schrijven wil hij het taboe doorbreken en benadrukt hij het belang van praten met familie en vrienden.

Naast de boekuitgave werkt Van den Boom al aan vervolgwerk: een tweede roman met de (gedeelde) werktitel Dagen van Ozon, over studentenvereniging Minerva in Leiden in de jaren tachtig — drie hoofdstukken zijn af, nog veel te schrijven. Voor wie zelf of iemand anders worstelt met suïcidale gedachten wordt verwezen naar 113 Zelfmoordpreventie: bel 0800-0113 of chat via 113.nl.