Opmerkelijk: in deze polder grazen geen koeien, maar wordt rijst verbouwd

In dit artikel:

Net buiten Leiden en Warmond experimenteert boer Sander Roeleveld met rijstteelt op voormalige graslanden, waarbij hij het waterpeil bewust hoog houdt om CO2-uitstoot op veenweidegrond te beperken. In samenwerking met de universiteiten van Wageningen en Leiden onderzoekt hij welke rijstsoorten het beste groeien in deze natte omstandigheden. Sinds een kleinschalige pilot van twee jaar geleden breidt het project zich uit en wordt er gewerkt aan opschaling.

Dit initiatief combineert landbouw met natuurherstel, want de natte teelt zorgt voor een toename van biodiversiteit: naast rijst gedijen er moerasplanten, kattenstaart, libellen en steltlopers in het gebied, wat een duidelijke verbetering is ten opzichte van traditioneel grasland. Tegelijkertijd zijn er uitdagingen, zoals vorstschade door zwanen die het gewas aantasten.

Hoewel het project nog in de onderzoeksfase zit, biedt het een potentieel economisch verdienmodel dat verder reikt dan alleen rijstproductie. Zo kijkt men ook naar andere gewassen zoals cranberry’s en bessen, en naar inkomsten uit wateropslag. Roeleveld haalt Zwitserse productiecijfers aan als streven: ongeveer 3.000 kilo rijst per hectare, wat bij een verkoopprijs van vijf euro per kilo financieel aantrekkelijk kan zijn.

De rijstteelt hoeft het polderlandschap niet ingrijpend te veranderen; door gewassen in stroken te verbouwen blijft het landschap herkenbaar. Roeleveld benadrukt dat deze aanpak niet alleen voedsel levert, maar ook bijdraagt aan een slimmer landgebruik en natuurherstel, waarmee landbouw en ecologie elkaar versterken.